Czytam sobie forum Gildii, a tam ktoś pisze, że na stronie sklepu gildii jest zapowidź komiksu pt. „Miecz Ardeńczyka”. Potem ktoś podał linka na bedetheque i pomyślałem „O ja cię! Ale świetne rysunki! KUPUJĘ!”. Więc kupiłem sobie podczas Pyrkonu, na którym autor był obecny. Jego wpisy w albumach wyglądały rewelacyjnie. Kto nie wziął od niego autografu, niech weźmie ze mnie przykład i żałuje.
No i od razu mogę polecić ten komiks ze względu na same rysunki, które rewelacyjnie oddają atmosferę opowieści. Étienne Willem bardzo fajnie rysuje antropomorficzne postacie. Zachwycają także bardzo bogate tła. Rewelacyjnie robotę wykonał Nicolas Imhof przy nakładaniu kolorów.
Natomiast kiedy zacząłem czytać myślałem, że od strony fabularnej się zawiodę. Czytam i myślę, że to enta historia o bohaterze, który musi uratować świat przed mrocznymi siłami zła. Jednak wszystko zmieniło zakończenie. Zrywa ze schematami i jest bardzo zaskakujące.
Oczywiście nie schcę, żebyście myśleli, że komiks mi się podoba tylko dlatego że „ma ładne rysunki i fajne zakończenie”. Bardzo mi się podobają postacie. Bardzo ciekawy był wątek miłosny z Łasiczką i Arthusem. Właściwie Arthus jest moją ulubioną postacią. Podoba mi się tez przemiana głównego bohatera.
Miecz Ardeńczyka to kolejna bardzo dobrze napisana i narysowana powieść graficzna z fajnymi postaciami i świetnym zakończeniem. Polecam! A we wrześniu ukaże się inny komiks Étienna Willema pt. „Podniebny Harry”. Mam nadzieję, że będzie równie dobry.
Ocena: 9/10
P.S. Niegdy nie myślałem, żeby pokazywać ten komiks mojej dziewięcioletniej siostrze, ale ona sama go zauważyła i zaczęła czytać. Myślę, że ten komiks nadawałby się dla dzieci w takim wieku. Zresztą, niektórzy czytali Thorgala, jak mieli nawet pięć lat, więc czemu Miecz Ardeńczyka miałby się nie nadawać dla dzieci?
źródło ilustracji: alejakomiksu.com
komiksykleszcza.wordpress.com 
Jedna myśl na temat “Miecz Ardeńczyka – recenzja”